Kanser olduğumu öğrendiğimde en büyük ihtiyacım moral ve sevdiklerimin desteğiydi. Ama zaman zaman arkadaşlarımın benimle konuşurken zorlandıklarını ve ne diyeceklerini bilemedikleri için bocaladıklarını görüyordum.
Ben de arkadaşlarımla ve ailemle bir anlaşma yaptım. Deniz, sadece “kanser hastası Deniz”, “lösemi Deniz” değil, beni ayrı ayrı huylarımla tanıdıkları, bildikleri Deniz’di. Deniz, sabahları filtre kahvesiz güne başlamaz, kitap okumayı sever, yürümeye aşıktır, bir sırrını verdiğinde ağzından asla kaçırmaz, çok acıkırsa canavarlaşır, Google gibi ne sorsan bir cevabı vardır, leblebiye bayılır, seyahat etmekten başka bir şey düşünmez... O dönemde en büyük fark, genelde olduğundan daha fazla desteğe ve yardıma ihtiyacım olmasıydı. O yüzden, ailem ve arkadaşlarımdan bir taraftan bana yardım ve destek olmalarını, bir taraftan da hayattan kopmamam için bana hayatlarında ne olduğunu anlatmalarını, bol bol fotoğraf atmalarını istemiştim. Bazen de ihtiyacım, sessizliği paylaşmak, beraber oyun oynamak, hayatın pratik yönleriyle ilgili destek almak, sadece birinin beni dinlemesi olabiliyordu. Siz sevdiğiniz biri kansere yakalandığında neler yapabilirsiniz, nasıl konuşabilirsiniz?
Bazen de ihtiyacım, sessizliği paylaşmak, beraber oyun oynamak, hayatın pratik yönleriyle ilgili destek almak, sadece birinin beni dinlemesi olabiliyordu.
Destek ifadeler
Arkadaşınızla ilgilendiğinizi ve desteğinizi gösterebileceğiniz birkaç ifade şunlar olabilir.
Sana nasıl yardımcı olabilirim?
Nasıl destek olabilirim?
Seni çok seviyorum ve bunları yaşadığın için üzgünüm.
Konuşmak istersen buradayım.
Seni düşünüyorum.
Ne söyleyeceğimi bilemiyorum ama bunları yaşadığın için üzgünüm.
Konuşmak istersen dinlemeye hazırım.
Sana nasıl yardımcı olabilirim?
Bu soruyla beraber daha detaylı önerilerle gelebilirsiniz. Detaylı öneriler ne işe yarayabilir? Bana “Yardım için buradayım. Sana nasıl yardımcı olabilirim?” diye sorulduğunda bazen gerçekten aklıma birşey gelmiyordu. Bazılarımız, yardım istemekten çekindiği veya bunu güçsüzlük olarak gördüğü için de buna doğrudan cevap vermeyebilir. Bu arada ufak bir not daha: Ben, bazen, yardımı öneren kişinin tüm yardım sürecini “Şurada bulamadım, buradan aldım, bunu böyle yaptım, onu oraya koydum” diye çok uzun, uzun, sonsuza dek sürecek gibi anlatmasından ve yorulacağımı bildiğimden dolayı da reddedebiliyordum.
Nasıl yardımcı olabilirsiniz?
Arkadaşınız için birşeyler pişirebilirsiniz (Özel bir diyeti olup olmadığını sormayı atlamayın.) Buzluğa atıp pratik bir şekilde kullanabileceği yiyecekler de olabilir. Market alışverişi yapabilirsiniz. Çocuklarını okuldan alabilirsiniz. Onu doktora götürebilirsiniz; eğer isterse doktora onun yanında gidip not alabilirsiniz. Arkadaşınızı arabanızla alıp sahilde bir tur atabilirsiniz. Komedi filmi günü düzenleyebilirsiniz. Kan nakline ihtiyaç varsa, bulunması için ilan hazırlayıp paylaşabilirsiniz. Kan ve kök hücre bağışlayabilirsiniz. Evini temizleyebilir, çamaşırlarını yıkayabilirsiniz. Bunlar sadece birkaç örnek, siz arkadaşınızın ihtiyacı ve sizi yönlendirmesine göre hareket edersiniz.
Kendimden örnekler vereyim, siz de ilham alabilirsiniz. Ben üç ayı aşkın bir süre hastanede, sonrasında da bir yıldan daha uzun bir süre raporlu, evde istirahat etmiştim. Enfeksiyon riskinden dolayı kimseyle görüşemediğim ve sürekli maske taktığım bir dönem oldu. Bu dönemde iki arkadaşım, canım sıkıldığında ve halim olduğunda arabalarını yıkatıp beni sahile nefes almaya götürdüler. Pek çok arkadaşım, güvenilir buldukları yerlerden zeytinyağı, sabun, organik şampuan gibi o andaki ihtiyaçlarıma yönelik alışverişlerimi yaptı. Birkaç arkadaşım, bana rafine şekersiz kek ve kurabiyeler pişirdi. Bir başka arkadaşıma, hemşirelere vermek için hediyelere ihtiyacım olduğunu söyledim, o öyle bir paket hazırladı. Enfeksiyon riskimden dolayı, evde iki günde bir çarşaf, havlu değiştiriyordum, havlu ve çarşaf hediye eden arkadaşlarım ve akrabalarım oldu. Hatta daha pratik olması için bunları yıkanmış bir şekilde yolladılar.
Devamı bir sonraki blog yazımda...